بررسی تأثیر توسعه مالی بر سرمایه انسانی در ایران

این مطالعه به بررسی تأثیر توسعه مالی و رشد اقتصادی بر سرمایه انسانی در ایران طی دوره زمانی 1357 تا 1387 میپردازد. بدین منظور از الگوی تصحیح خطای برداری(VECM)و روش همانباشتگی یوهانسن-جوسلیوس برای بررسی رابطه بلند مدت متغیرها استفاده شده است. همچنین برای بررسی تأثیرات توسعه مالی بر سرمایه انسانی از سه متغیرشاخص دیون نقد شوندگی، ا عتبارات مالی اعطا شده به بخش خصوصی به صورت درصدی ازGDPو سهم سرمایه ازGDPکه متغیر جایگزین آن توسعه بازار سهام است، استفاده شده است. نتایج حاصل از برازش مدل حاکی از وجود رابطه مثبت و معنیدار بین رشد اقتصادی و سرمایه انسانی میباشد.همچنین در میان شاخصهای توسعه مالی، شاخص توسعه بازار سهام و شاخص دیون نقد شوندگی، تأثیر مثبت ومعناداری بر سرمایه انسانی دارند. اما اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی، به لحاظ آماری معنیدار نیست.